بنام خدا

یکی از دوستان در دو پست قبلی بنده سوال  جالبی را  در رابطه با مطالب آن پست بنده پرسید که مناسب دیدم تا عین سوال ایشان  همراه با پاسخ بنده  را در یک پست مستقلی  بیاورم . تا اگر  در ذهن شما بزرگواران نیز چنانچه چنین سوالی وجود داشته باشد پاسخی باشد برای ذهن کاووشگر شما(البته منتظر نظرات خوب وسازنده شما نیز خواهم بود) 

سلام و درود بر شما

وبلاگ پر محتوایی دارید استفاده کردیم.

دوست عزیز حکمت و مصلحت خداوند جهت رشد و پایدار سازی جهان همه قبول داریم . سوال اصلی  که همه ذهن هارا پر کرده اینست که چرا این تفاوت منفی شامل حال کسی بشود که خود تقصیری در این کمبود نداشته است؟ فرضا انسانی که با لقمه حرام و یا نطفه حرام به دنیا آمده باشد . چنین شخصی ضمینه مساعدی برای گناه و یا نقص عضو دارد .که ناشی از تقصیرات پدر و مادر ایشان می باشد. در این مورد عدالت الهی بر این شخص که از پدر و مادر ناسالم به دنیا آمده چگونه می باشد؟

 خداوند   متعال  با توجه   به  استعدادهایی   که  به  انسانها   میدهد  در قبال این  استعدادها   تکالیفی   نیز  بر عهده   او  می گذارد   بنا بر این   اگر کسی

  ا ستعداد   بیشتری دارد   مسؤلیت   بیشتری  نیز  بر عهده  اوست     واستعداد  نیز  تنها   به  این  نیست  که  کسی  مثلا  درس زیادی   بخواند  ، ویا تلاش بیشتری برای پول در آوردن بکند.  بلکه هر نیازی  که  در وجود ما نهفته است    حاکی از  یک استعدادی است  که خداوند متعال   در وجود ما   به ودیعه نهاده است  .  مثلا   مهر بانی  ، خوش خُلقی   ....   از موهبت های الهی است که به کسی اگر داده شد   عنوان   یک استعداد  محسوب  می شود  گرچه  نتواند  مدارج  عالیه تحصیل را طی کند یا پول بیشتری در بیاورد  . بنا براین   خداوند متعال اگر استعدادی به کسی داد  در مقابل  آن  تکالیفی  از او می خواهد . امّا اینکه اگر کسی پدر و مادرش  پول  یا غذای حرامی به او دادند تا موقعی که به سنّ تکلیف  نرسیده ، مسولیتی ندارد  و مسولیت اطعام به حرام بر عهده ولیّ اوست . موقعی نیز که او به سنّ تکلیف رسید مختار است که دنبال روزی حلال برود یا راه حرام خوری را ادامه دهد  . خداوند متعال نیز که انبیاء را ارسال کرد تنها به این منظور بود که راه رشد و گمراهی را به مردم بنمایانند  و زمینه انتخاب را برای مکلفین فراهم کنند که هرکس خواست با دلیل وبینه راه رشد را بپیماید  وهرکس خواست با وجود زمینه اختیار دلیل راه گمراهی را طی کند  بنا براین تکالیف الهی متوجه هر شخص خاصّ خودش است . باتوجه به این مطالب بالا این هیچ گونه نا عدالتی در احکام یا برنامه های الهی متصور نیست